Daar is sprake van volhoubaarheid van 360 °, nie net vir mariene ekosisteme nie, maar veral vir werkers wat in die vissersektor werk. Met die Gemeenskaplike visserybeleid, het die Europese Kommissie 'n omvattende benadering tot die bestuur van die visvang. In 2010 is onderhandelings tussen vakbonde en werkgewers begin. Vandag is uiteindelik 'n ooreenkoms gevind vir werkers in die land vissektor.
Na twee jaar van onderhandelinge kom daar uiteindelik 'n ooreenkoms wat die vissermanne voorwaardes volhoubaar. Deur die ooreenkoms sal vissers ordentlike toestande aan boord van vissersbote verkry. Wat die minimum vereistes vir die uitoefening van die visserman beroep, ons praat oor kamer en kos, veiligheid in die werkplek en gesondheidsbeskerming met gesondheidsorg en sosiale sekerheid.
Die ooreenkoms wat op die vlak van die Europese Unie onderteken is, is onderteken tydens die konferensie vir die dag van die see wat in Göteborg, Swede, plaasvind. Die maatskaplike vennote beoog om die Europese Kommissie om hul ooreenkoms aan die EU-ministerraad voor te lê ten einde die implementering van 'n richtlijn te verseker en wettig gebonde reëls te hê.
Die ooreenkoms is onderteken deur Javier Garat, president van Europeche en Giampaolo Buonfiglio, 'n lid van Cogeca, as president van die Copa Cogeca vissery-werkgroep vir werkgewers. Om werkers te verteenwoordig in die sektor van visvang was Eduardo Chagas, hoofsekretaris van die Europese Federasie van Vervoerwerkers (ETF). Die doel van die ooreenkoms is om die werk van die visserman waardiger.
Verder versoek die Kommissie teen 1 Januarie 2013 die sperdatum vir die aanvaarding en inwerkingtreding van 'n nuwe reguleringsraamwerk wat voorsiening maak vir 'n meer volhoubare visvang. Die doel is om te hê visvoorrade veiligheidsvlakke en bewaar dit vir die volgende generasies. Teen 2015 almal visvoorrade sal terugbesorg moet word volhoubaar. Planne wat reeds deur die Europese Kommissie beoog word, sien die progressiewe verdwyning van die praktyk van weggooi wat bestaan daarin om die toevallige visvangste in die oop see terug te gooi. Hierdie praktyk is 'n vermorsing van voedselbronne; die vissermanne sal die verpligting hê om al die visse wat gevang word, te land.
